Swing #32 Festival (3) Wespelaar (17-08-19) reporter: Paul J & photo credits: Lola R info organisatie: Swing info bands:Steven Troch Band (B) - Lucky Peterson ft. Tamara Tramell (US) - Tinsley Ellis (US) © Rootsville 2019

Als er een festival is waar vele mensen naar uitkijken, dan is het wel Swing in Wespelaar. Want, laat ons eerlijk zijn, als je echte blues wilt horen is dit ondertussen “the place to be” geworden en heeft het klassiekers als Peer ver achter zich gelaten, daarenboven is deze driedaagse volledig gratis. Waar vind je dat nog?

Swing is ook de verzamelplaats van bluesliefhebbers van einde en verre en het is altijd fijn om tal van vrienden terug te zien in de fijne sfeer die over dit gebeuren hangt. We waren er volledig klaar voor. Zo ook de organisatie die dit jaar voor een schitterende programmatie hadden gezorgd. Blues for the people folks ! Het enige dat nog roet in het eten kon gooien, was het weer, dich het zonnetje scheen toen ik vertrok en de temperaturen waren aangenaam, so let’s go bluesin’ .

Steven Troch © Rootsville

Drie bands op vrijdag te beginnen met onze Belgische trots; de Steven Troch Band. Deze band hoeft echt niet aan het grote bluespubliek te worden voorgesteld, want Steven en zijn bende hebben heel Europa als doorkruist om iedereen te besmetten met het bluesvirus. Ondertussen heeft de band al wat veranderingen meegemaakt en vinden we thans naast Steven zelf en ouwe getrouwe Liesbeth Sprangers aan de bas, topgitarist Matti De Rijcke, in de bluesmiddens beter gekend als Matt T Mahony en drummer Bernd Coene, ooit nog bij Bluesvision, beiden ook wat de dragende krachten van de Missy Sippy in Gent. Dat het ging swingen was hierbij een zekerheid.

Het pleintje aan de kerk was al zeer goed gevuld toen deze Belgische trots het piodium betrad. En dat de band er zin in had was onmiddellijk duidelijk. Topmuzikanten, een stevige ritmesectie en Matti die geregeld schjerpe gitaarriffs richting publiek stuurde. Steven was zijn eigen bescheiden zelve en toonde waarom hij kan gerekend worden tot d ebeste harpspelers van Europa. ‘Bad Things’, het fijne ‘Long Long Beard’, Sonny Boy Williamson’s ‘Nne below Zero’, ‘Xtra, Xtra’ warden zonder moeite op het gretige publiek losgelaten, en die genoten zonder weerga. Met ‘The Guy You can’t Rely On’, kregen we een splikslinternieuw nummmer voorgeschoteld, wat er trouwens mag zijn en nmet ‘Mr Jones’ en ‘Whilte Line Express’ reden we naar einde optreden toe. Eerlijk gezegd, een knaller van een opener van hoogstaande Belgsiche kwaliteit.

Lucky Peterson © Rootsville

De volgende act kunnen wij zeker en vast bestempelen als een ware blueslegende. Lucky Peterson wordt eind dit jaar nog maar 55 en toch viert hij dit jaar zijn 50 jarige carrière als professionele performer. Het was Willie Dixon die zijn talent herkende en Lucky’s debuutalbum produceerde toen hij 5 (!) jaar was. Hij speelde met alle groten der aarde en groeide zelf  uit tot een internationale topper. Hij is een geweldige multi-instrumentalist maar soms heb ik mijn twijfels. Ik heb de man al enkele keren aan het werk gezien en hij heeft me live nog nooit echt kunnen bekoren. Ik was dus benieuwd of het nu wel zou lukken. Lucky stond met een stevige bezetting op het podium en was vergezeld van Tamara Tramell, zijn echtgenote en een zeer charmante verschijning met een pracht van een stem. Verder zijn getrouwe guitaarslinger Shawn Kellerman, Rachid Guissous op keys, Sullyvan Rhino op bas en Steve Belmonte op de drums.

Tammi Tramell © Rootsville

De band startte met een meer dan stevige intro waarbij Shawn Kellerman met directe ingang zijn gitaartalenten liet bewonderen alsook zijn stevige stem. Toen werd Lucky met veel bombast aangekondigd en “waggelde” de man letterlijk het podium op. Ontzettend dik worden sinds ik hem de laatste keer aan het werk zag en het uizticht van een oude man, je kan echt niet zeggen dat de man slechts 55 jaar is. Enfin, aan zijn toetsenspel mankeert niets en ook heeft zijn stem niet aan kwaliteit ingeboet. De man wist zijn publiek te bespelen en dat liet het zich welgevallen en deed gretig mee. Het optreden vertrok in een sneltreinvaart met weinig of geen bindteksten en weinig rustpunten. Gas geven was de boodschap. Voor eens waren de lijnen van zijn set afgebakend en geen chaotische toestanden meer. Nice. Na een tijd kwam Tamara Tramell; met haar charmante verschijning het publiek verblijden en kregen we een fijne ‘ I Wanna Know What Good Love Is’ waarna het een beetje funkier werd. Mevrouw Peterson kon me wel bekoren en dat had niet alleen te maken met haar verschijning, maar vooral met haar zangkwaliteiten. Voor mij was dit het beste van Lucky wat ik tot hiertoe al had gezien

Tinsley Ellis © Rootsville

De eerste dag werd afgesloten met, wat dachten jullie, alweer een topper. Mister Tinsley Ellis mocht op de eerste avond de lichten doven. Deze 62-jarige guitaarslinger uit Alanta, Georgia is een echte bluesverteraan met 40 jaar ervaring. Ondertussen had hij sinds 2018 terug de overstap gemaakt naar Alligator Records, wat resulteerde in een nieuwe cd “Winning Hand” en een boost in zijn carrière. Benieuwd naar zijn prestatie op Swing.Bij deze was hij vergezeld van Kevan McCann aan de bas en Erik Kaszinsky op drums. Het bekende powertrio dus.

De man heeft ondertussen niet minder dan 16 albums uit, waarvan de meeste werden uitgebracht op Alligator Records. Keuze ten over om uit te putten dus. Ondertussen was de regen wat spelbreker geworden, in die mate dat reeds velen het festivalterrein verlieten. De echte die hards lieten het echter niet aan hun hart komen en bleven vooraan de hoofden schudden op de stevige riffs en licks van Ellis. De man leverde een stevige set af en bewees zijn kunde op gitaar, wetende ook dat hij perfect werd gesteund door zijn stevige ritmesectie. Hoewel ik niet echt fan ben van het genre “gitaargeweld” kon ik de set wel best pruimen. Mooie afsluiter.

Gezien ik nog wat kilometers voor de boeg had, vertrok ook ik de donker en uitgeregende nacht in. De bedstee wachte voor een goede nachtrust want er gingen nog twee zware dagen komen.  Tot morgen !!

One for me, one for you...

and as always...